Akciğer Kontüzyonlarında Biyobelirteçlerin Prognostik Rolü

Araştırma Makalesi

Özet

Amaç: Bu araştırma kapsamında biyobelirteçlerin prognostik rolünü ortaya koyarak hastaların tedavi ve takibini aydınlatmayı amaçladık. Olgulardan ilk başvuruda alınan toplam kan örneğindeki tüm parametreler biyokimyasal biyobelirteçler olarak analiz edildi.

Yöntem: Kurumumuza göğüs travması nedeniyle başvuran 18 yaş ve üzeri toplam 482 hasta incelendi. Künt toraks travmasının eşlik ettiği yaralanmalarla acil servise başvuran olgulardan radyolojik olarak akciğer kontüzyonu kanıtlanmış olgular çalışmaya dahil edildi.

Bulgular: Akciğer kontüzyonu olan grupta BKH, nötrofil ve lenfosit sayısı, nötrofil-lenfosit oranı (NLO), ALT, AST ve LDH değerleri anlamlı derecede yüksekti (p<0,05). Akciğer kontüzyonu olan hastalarda lenfosit düzeyleri anlamlı derecede düşüktü (p<0,05). Pulmoner kontüzyonu olan grupta komplikasyon oranı, yoğun bakımda kalış süresi, mekanik ventilasyon gereksinimi ve mortalite oranı anlamlı olarak daha yüksekti (p>0,05). Tek değişkenli analizde WBC, nötrofil ve lenfosit sayısı, NLO, ALT, AST ve LDH parametrelerinin iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği bulundu (p>0,05). Akciğer kontüzyonu >%50 olan grupta BKH, nötrofil sayısı, NLO, ALT, AST ve LDH değerleri anlamlı derecede yüksekti (p<0,05).

Sonuç: Bu çalışmada BKH, nötrofil ve lenfosit sayısı, NLO, ALT, AST ve LDH öngörücü biyobelirteçlerdi. Ek olarak yaş, motorlu araç kazaları, düşmeler, darbe travma mekanizması, pnömotoraks, yaralanma bölgesi ve kaburga kırıklarının sayısı, daha geniş bir klinik uygulama ve karar verme aralığına izin veren katkıda bulunan diğer belirleyicilerdir.